Περίπου οι μισοί από τους 4,8 εκ. Σύρους που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους είναι παιδιά και ορισμένα από τα πιο ευπαθή από αυτά ζουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς παντού αλλά και στην Ιορδανία η οποία δέχθηκε περίπου 640.000 πρόσφυγες. Τα παιδιά στους καταυλισμούς αυτούς κοντά στην πόλη στα βόρεια της Ιορδανίας Mafraq λένε ότι τους λείπει η ζωή τους στη Συρία και ειδικά το σχολείο τους.
"Όταν ήμουν στην Χάμα πήγαινα σχολείο", είπε ο Rakan Raslan (πάνω αριστερά), 11 ετών, μιλώντας για την πατρίδα του στη δυτική Συρία. "Είχα τους φίλους μου εκεί. Το σπίτι μας καταστράφηκε και αναγκαστήκαμε να πάμε στην Ιορδανία". Ο Rakan είπε ότι χωρίς εκπαίδευση το μέλλον του είναι αβέβαιο. "Το καλύτερο που μπορώ να γίνω είναι οδηγός", είπε.
Η Yasmeen Mohammed (πάνω δεξιά), 11 ετών, της οποίας η οικογένεια έφυγε από τη Ανατολική Γκούτα, κοντά στην πρωτεύουσα της Συρίας τη Δαμασκό, μας είπε ότι της λείπει η παλιά της ζωή. "Το μόνο που θέλω είναι να επιστρέψω στο σχολείο μου στη Συρία και να δω τους φίλους μου", είπε.
Ο πρόσφυγας από τη Συρία, Omar Suliman (πάνω αριστερά), 5 ετών, ο οποίος κατάγεται από την Χάσακε στη Συρία είπε: "Θέλω να μεγαλώσω" καθώς πόζαρε για τους φωτογράφους σε ένα πρόχειρο καταυλισμό κοντά στα σύνορα της Συρίας στα περίχωρα της Μαφράκ στην Ιορδανία.
Ο Mohammed Bandar (πάνω δεξιά), 12 ετών, εξέφρασε την επιθυμία του να βοηθήσει τον κόσμο και είπε, "Θέλω να γίνω γιατρός για να μπορώ να βοηθάω τους άλλους".
Πολλά από τα παιδιά του καταυλισμού κοντά στα σύνορα στα περίχωρα της Μαφράκ στην Ιορδανία, εξέφρασαν την επιθυμία τους να μεγαλώσουν. Όπως η Sajjida al-Hassan (πάνω αριστερά), 8 ετών, η οποία είναι από τη Χάμα της Συρίας. Μας είπε, "Θέλω να μεγαλώσω και να πάω σχολείο".
Ο Khalid Rakan (πάνω δεξιά), 10 ετών, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά από τη Συρία, θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα της, "Το μόνο που θέλω είναι να γυρίσω σπίτι στη Συρία".
Η Hiba So'od (πάνω δεξιά), 6 ετών, κατάγεται από την Χασάκε στη Συρία. Λέει ότι θέλει να γίνει δασκάλα.
Η Mayada Hammid (πάνω αριστερά), 8 ετών, που επίσης κατάγεται από τη Χάσακε, λέει "Δεν θυμάμαι τίποτα από τη Συρία".
Η Mariam Aloush (πάνω αριστερά), 8 ετών, από το Χομς της Συρίας εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει, "Θυμάμαι το σπίτι μας στη Συρία και το σχολείο μου εκεί. Το μόνο που θέλω είναι να γυρίσω πίσω".
Η Mona Emad (πάνω δεξιά), 5 ετών, κατάγεται από τη Χάσακε και θέλει κι εκείνη να επιστρέψει — "Θέλω να πάω πίσω στη Συρία αλλά ο μπαμπάς είπε ότι θέλει να πάει στην Αμερική".
Ο εξάχρονος Ahmad Zughayar (πάνω αριστερά) κατάγεται από τη Ντέιρ ελ-Ζουρ και οι αναμνήσεις του είναι ακόμη νωπές από τις βόμβες, "Θυμάμαι το θόρυβο που έκαναν οι βόμβες καθώς έπεφταν πάνω στα σπίτια".
Η Zahra al-Jassim (πάνω δεξιά), 10 χρονών, κατάγεται από τη Χάμα και λέει "Ονειρεύομαι να επιστρέψω πίσω στη Συρία να δω τις φίλες μου, την Raghd, την Halima, και τη Najwa."
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ 3 εκατομμύρια παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο λόγω των πολέμων και σε αυτά συμπεριλαμβάνονται 700.000 παιδιά πρόσφυγες. Οι συγκρούσεις οι οποίες συνεχίζονται για έκτη χρονιά φέτος έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 250.000 άτομα και οδήγησαν στον εκτοπισμό περίπου του μισού πληθυσμού των 23 εκατομμυρίων. Στην Ιορδανία, περίπου 100.000 πρόσφυγες διαμένουν σε τρεις επίσημους καταυλισμούς ενώ οι υπόλοιποι είναι διασκορπισμένοι σε όλη τη χώρα. Όσοι διαμένουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς ισχυρίζονται ότι δεν έχουν τα μέσα να πληρώσουν τη διαμονή τους σε άλλες κοινότητες της Ιορδανίας και θέλουν να είναι κοντά στις δουλειές τους στα χωράφια. (Φωτο επάνω) Η Aya Bandar, 6 ετών (αριστερά) και η Sajjida al-Hassan, 8 ετών, (δεξιά).